Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

Ανοιξιάτικη εξόρμηση ομάδας μαθητών του ΓΕΛ Ιάσμου

Το ηλιόλουστο πρωινό του Σαββάτου μια ομάδα μαθητών του λυκείου Ιάσμου, μετά από παρότρυνση της περιβαλλοντικής ομάδας του σχολείου, πραγματοποίησε περίπατο μέχρι τη βυζαντινή γέφυρα στον ποταμό Κομψάτο, στον Πολύανθο. Οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν μέρη που, αν και βρίσκονται τόσο κοντά τους, δεν είχαν δει μέχρι τότε.
Το σχολείο ανταποκρίθηκε πρόθυμα στην πρόσκληση του Ε.Ο.Σ. Κομοτηνής, ο οποίος υποστηρίζει και ενισχύει τέτοιου είδους πρωτοβουλίες με σκοπό οι νέοι να έρθουν σε επαφή με τη φύση και να ευαισθητοποιηθούν για περιβαλλοντικά θέματα. Σε όλη τη διαδρομή τους μαθητές συνόδευσαν και καθοδήγησαν η γυμνάστρια κ. Δήμητρα Ντάρα, ο φυσικός και μέλος του Ε.Ο.Σ. Κομοτηνής κ. Αβραάμ Αποστολακάκης και η πληροφορικός κ. Νάσια Γεωργιάδου.
Κάποιοι μαθητές και καθηγητές συγκεντρώθηκαν στο χώρο του σχολείου και κάποιοι σε κεντρικό σημείο του Ιάσμου. Έτσι, οι δύο ομάδες βρέθηκαν και ξεκίνησαν όλοι μαζί. Περπάτησαν κατά μήκος της παλαιάς οδού Ιάσμου-Κομοτηνής και έφτασαν στο σημείο που στρίβει για τον ποταμό Κομψάτο. Στην πορεία είχαν την τύχη να συναντήσουν και να θαυμάσουν τα άγρια άλογα που βρίσκουν καταφύγιο στα Θρακικά Μετέωρα.
Στη συνέχεια, συνέχισαν σε πιο ανώμαλο έδαφος. Βάδισαν ανάμεσα σε χώματα, βράχους και πέτρες. Μετά από συνολικά περίπου 4χλμ. έφτασαν στο βυζαντινό γεφύρι. Εκεί, απόλαυσαν το υπέροχο τοπίο: το μυστήριο του βουνού σε συνδυασμό με τη μαγεία του ποταμού.
Οι μαθητές ενθουσιάστηκαν από αυτήν την πρώτη περιβαλλοντικού χαρακτήρα εκδρομή και ανανέωσαν το ραντεβού τους με μεγαλύτερους στόχους. Την επόμενη φορά σκοπεύουν να φτάσουν ως το πρώτο ερημωμένο χωριό, που απέχει περίπου μια ώρα περπάτημα από το σημείο της γέφυρας, καθώς και να συλλέξουν τα απορρίμματα, που αφήνουν κατά καιρούς πολίτες δίχως περιβαλλοντική και κατ’ επέκταση κοινωνική συνείδηση.
Είναι πράγματι ελπιδοφόρο να λαμβάνονται τέτοιες πρωτοβουλίες τόσο από μαθητές και καθηγητές όσο και από τοπικούς φορείς, γιατί οι σημερινοί μαθητές είναι αυριανοί πολίτες και η σωστή ενημέρωση και αγωγή τους θα πρέπει να αποτελεί πρωταρχική μέριμνα της κοινωνίας. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε το φυσικό μας περιβάλλον και να το μεταβιβάσουμε αλώβητο και στις επόμενες γενιές.
Άννα Μαυρίκου